مناجات پایان ماه رمضانی و روضۀ سیدالشهدا علیه‌السلام
لحظه‌های آخر و احساسِ غربت می‌کنیم ای خـدا داریم کم‌کم رفع زحمت می‌کنیم درگـذر از ما اگر بـزم تو را بَرهَم زدیم پیشِ تو از حال و روزِ خود شکایت می‌کنیم معصیت کردیم و رفت از یادمان مهمانی‌ات میزبانی کردی! احساسِ خجالت می‌کنیم "یا غیاثَ المُستغـیثـین" گفته و با التماس با همین دستانِ خالی عرض حاجت می‌کنیم یا رفـیـقَ، سَیـدی، مَن لا رفـیـقَ غـیرِ تو سودِ بسیاری از این نوعِ رفـاقت می‌کنیم ما به ماهِ تو، به إعجازِ سَحَر دل بسته‌ایم بیشتر از قبل وقتی کسبِ رحمت می‌کنیم سـفـرهٔ افـطـارهای آخـرین است و مُـدام با تو داریم از قبولِ توبه صحبت می‌کنیم راستی بخشیدی آخر یا نه؟ ما را ای کریم درگذر حالا که مستأصل صدایت می‌کنیم ما به شب‌هایِ مناجاتِ تو عادت کرده‌ایم بعد از این با گریه هَرشَب با تو خلوت می‌کنیم عهـد می‌بـنـدیـم با تو زیـرِ ایـوان نـجـف بعد از این، جانِ علی بهتر عبادت می‌کنیم جانِ آقـایی که می‌گـفـتند رو به زیـنـبـش از حسینت هرچه می‌خواهیم غارت می‌کنیم سر به روی نیزه، انگشتر به دستِ دشمنان در دل از این داغ، احساسِ حرارت می‌کنیم! |